W Polsce osoby niepełnosprawne mogą napotkać jeszcze wiele barier, zarówno tych architektonicznych jak i społecznych, które utrudniają im normalne funkcjonowanie. Osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich nadal napotykają wiele trudności, podobnie dzieje się w przypadku osób niewidomych czy niesłyszących. Dowodem na to, że Polskie miasta nie są w dostatecznym stopniu przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych mogą świadczyć informacje, które słyszymy na przykład o wypadkach osób niepełnosprawnych, związanych z utrudnieniami w poruszaniu się po ulicach czy w środkach komunikacji.

Dla wielu osób niepełnosprawnych każdy dzień jest nie lada wyzwaniem, przed którym muszą stanąć, aby móc normalnie funkcjonować oraz włączać się aktywnie w nurt normalnego życia. Bardzo często zdarza się, że owe bariery stanowią przyczynę braku aktywnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu publicznym, korzystania przez nich z przysługującym ich praw, a nawet braku jakichkolwiek wyjść m.in. na spotkania ze znajomymi. Osoby niepełnosprawne często zniechęcone ciągłymi utrudnieniami wycofują się z życia, większość swojego czasu spędzając w domu. Dla osób sprawnych czynności dnia codziennego są błahostką, natomiast dla osób niepełnosprawnych mogą być ogromnym problemem.  Napotykanie na co dzień na przeszkody w postaci utrudnień m.in. architektonicznych, dezorganizują oraz hamują osobom niepełnosprawnym dojście do samodzielności czy rozpoczęcie satysfakcjonującego życia.

Najczęściej spotykanymi barierami związanymi z architekturą przestrzenną są: zbyt wąskie drzwi oraz wejścia i korytarze, zbyt małe powierzchnie pomieszczeń sanitarno-higienicznych, różnice poziomów - czyli schody i stopnie, niedostosowane windy lub ich brak oraz niedostateczna informacja dźwiękowa i wizualna. Należy zaznaczyć, iż coraz więcej nowo powstających budynków zostaje wyposażona w urządzenia dla osób niepełnosprawnych, jednak niestety nie zawsze są one traktowane tak samo jak rozwiązania dla osób w sprawnych. Jedyną grupą, o której warto wspomnieć, a w której raczej nie występują tego typu problemy, są duże obiekty handlowe, najczęściej spotykane parterowe (hipermarkety). Budynki te są zazwyczaj dostosowane do potrzeb oraz możliwości osób niepełnosprawnych, co świadczy o  braku dyskryminacji wobec osób niepełnosprawnych.

Kolejnymi barierami są bariery społeczne, z czym nierozerwalnie wiąże się stosunek ludzi sprawnych do osób niepełnosprawnych. Należy tutaj także zaznaczyć rolę stereotypowego myślenia na temat osób niepełnosprawnych. Niestety nadal w dzisiejszym świecie (chociaż coraz rzadziej) można spotkać się z postrzeganiem osób niepełnosprawnych jako tych mniej produktywnych, niezaradnych życiowo czy też niezdolnych do pracy. Warto zauważyć, że czasem osoby niepełnosprawne po prostu potrzebują pomocy, podobnie jak człowiek w pełni sprawny.

Ostatnią ważną barierą na którą zostanie zwrócona uwaga jest bariera związana z brakiem środków materialnych. Z wielu prowadzonych badań wynika, iż dla osób niepełnosprawnych jedynym źródłem utrzymania są świadczenia rentowe lub środki materialne uzyskiwane z pomocy społecznej. Niestety często zdarza się, że te środki nie wystarczają na to, aby godnie żyć. Wskazane i pożądane jest zatrudnianie osób niepełnosprawnych, co może zaktywizować zarówno zawodowo, jak i społecznie. Poza tym podjęcie pracy przez osoby niepełnosprawne rozbudzi w nich większą motywację i siłę, do pokonywania barier, napotykanych przez nich w codziennym życiu.

Wymienione powyżej bariery utrudniają osobom niepełnosprawnym osiąganie oraz dążenie do możliwych dla nich celów, a także uczestniczenie w życiu codziennym i społecznym, na równi z ludźmi sprawnymi. Dlatego bądźmy LODOŁAMACZAMI. Przełamujmy lody obojętności i pomóżmy osobom niepełnosprawnym wyrwać się ze spirali wykluczenia społecznego.